Karim Benzema verlaat Real Madrid op zijn 35e levensjaar. Normaal gesproken zou een speler al ver over zijn piek zijn, maar in dit geval niet. Ook in het afgelopen seizoen stond de Gouden Bal-winnaar nog volop in zijn voetballeven. Wat het fascinerende aan deze zaak is: zijn topprestaties zijn van niemand afhankelijk geweest. Hij heeft het allemaal zelf gedaan, ook in de drie magere jaren ná Ronaldo. Dat is niet makkelijk: de spotlights en appreciatie kwamen pas in 2021/22 samen met Vini’s doorbraak, terwijl hij de seizoenen daarvoor Real Madrid’s productie in zijn eentje verzorgde.
Het is onmogelijk om Benzema samen te vatten. Een woord of een paar woorden vat zijn genialiteit niet samen. Wie Benz ziet, ziet alles. Zijn briljante loopacties in de diepte, zijn intelligentie om het spel in balbezit te helpen, zijn techniek, zijn watervlugheid, zijn kopballen, zijn wendbaarheid, zijn kracht. En wellicht is er nog veel meer wat ik vergeten ben. Benzema zien voetballen, is weten dat je iets geniaals gaat zien, maar nog niet op welke manier. Het is allesomvattend.
Hij werd nog wel eens beschimpt in Bernabeu, Benzema. De spotlights waren negen jaar voor Cristiano Ronaldo. Als je ‘pieken’ opzoekt in het woordenboek, staat Ronaldo bij de beschrijving. En alles stond die negen seizoenen in het teken van Ronaldo, voor Benzema. Toen was hij de onbaatzuchtige, die hij nu nog steeds is. Alleen toen zonder spotlights. De bliksemafleider: als Benzema naar de eerste paal ging, wist je dat Ronaldo naar de tweede ging. Klokwerk, militaire precisie tot in den treure. Zo lang voor Ronaldo moeten werken, waardoor je eigen genialiteit ondersneeuwt.
Des te mooier is de eer en appreciatie voor Benzema sinds de zomer van 2018. De wegen van Real Madrid hebben sinds Ronaldo’s vertrek grote hobbels, maar Benzema was de houvast. In tijden van vleugelspelers die geen deuk in een pakje boter schoten, moest Karim het allemaal zelf doen. Dat lopen, dat sleuren, dat verdedigers gek maken. Zo ging het in 2018/19, in 2019/20 en in 2020/21. Ramos en Casemiro waren lang spelers die in de top-3 topscorerslijst van Real Madrid stonden met Benzema. Een bizar idee.
Dat lockdownseizoen 2020/21, het wordt onderschat. Ja, in 2021/22 was hij nog genialer dan geniaal in LaLiga en de CL. Maar het jaar ervoor, voor de lege tribunes, was het al steeds maar Benzema. In de groepsfase Champions League, in alle duels tegen middenmoters waar Real Madrid als poep door een trechter voetbalde: ja, ook tegen Elche. Tegen Atlético Madrid laat invallen, en nog even met zijn kenmerkende loopactie de 1–1 maken. De Clásico-goal waarbij hij een voorzet van Valverde achter het standbeen binnenwerkte: het was geen toeval.
Ik lees mijn tweets terug in dat seizoen:
“Benzema. Altijd maar weer Benzema. Symbolisch met nummer 2 op de topscorerslijst Casemiro opgezet.”
“Zonder Benzema speelt Real Madrid de facto steeds een diepteloos spel.”
“Wel weer een uitstekende assist van Benzema dus meer Benzema en 10 stervelingen”
“Eenmanssloopbedrijf Karim Benzema. Ongelofelijk”
“Benzema en de stervelingen om zich heen in de voorhoede”
“Stel je voor dat Benzema hoogwaardige vleugelspelers naast zich krijgt.”
En toen werd het 2021/22. Zidane maakte plaats voor Carlo Ancelotti. Ramos ging weg en Alaba kwam transfervrij. In essentie leek er niet veel te veranderen bij Real Madrid. Tot het 22 augustus werd en Real Madrid met 3–3 gelijkspeelde bij Levante. Benzema zelf scoorde niet, maar wel Vinicius Junior. Het bleek geen toeval te zijn, Vini. Een jaar eerder vervloekte Benzema Vini nog in de catacomben, maar al snel bleek dat ze niet zonder elkaar konden. Voor afleidingsmanoeuvres, voor goals.
Door de doorbraak van Vinicius Junior werd het geen herhaling van zetten voor Real Madrid. Weinig goals, hopen op Benzema. Door de explosiviteit en wendbaarheid plus koelbloedigheid van Vinicius werd Real Madrid onvoorspelbaar, en boezemde het weer angst in. Een maatje maakte Benzema alleen maar sterker, terwijl hij de vorige jaren al angstaanjagend goed was. PSG, Chelsea, City: drie keer koningsspel van Benzema in de Champions League. Kampioen in LaLiga, 27 goals en 12 assists. Voor de eeuwige historie, al schijnt Willem Vissers nog steeds verdrietig te zijn omdat het countervoetbal was. In 2022/23 is hij nog even briljant, maar het levert alleen een Copa del Rey op.
“Death, taxes and Karim Benzema.”
“Benzema laat me elke keer verbazen in zijn wereldklasse. Zoveel kunst gezien en het kan dus blijkbaar op nog zoveel meer manieren.”
“Je hebt een voetbalmachine maar sommige machines hebben ook geen antwoord op exceptionele voorvallen. Benzema’s oeuvre begint onderhand een museum te worden, alleen nog zonder die ene Gouden Bal.”
Karim Mostafa Benzema, veertien jaar Real Madrid. Het zijn niet de prijzen waar ik hem om zal herinneren: het is zijn brede pallet aan type-doelpunten, zijn loopacties, zijn technische hoogstandjes, zijn kopgoals, zijn alles. Al wat hem compleet maakt. Benzema’s voetbalspel ademt bescheidenheid. Zo begaafd als hij is, zo graag wilde hij het met zijn team delen. 237 goals en 106 assists.
Benz, ik ga je missen.
